Páginas del blog Ría de Ribadeo

jueves, 29 de noviembre de 2012

Bisbita de Richard en Ribadeo

Por fin he podido ver y fotografiar bisbita de Richard. No es ninguna novedad su presencia aquí, porque desde hace años se conoce la llegada de algunos ejemplares invernantes a estas zonas de prados próximos a Ribadeo, que se ha convertido en uno de los mejores lugares de Galicia para observarlos. Los anteriores intentos no había tenido suerte, a pesar de conocer el lugar exacto de las anteriores citas, pero esta vez sí. Y aunque las malas condiciones meteorológicas me impidieron poder fotografiarlos tranquilamente, alguna sí que pude hacerles.


Cuando el tiempo me lo permitía, entre aguacero y granizada, pude ver tres ejemplares. Y digo cuando el tiempo me lo permitía porque era sacar el telescopio, y ponerse a llover o a granizar. Vaya tiempo que estamos teniendo estos días por el Cantábrico... Además los pájaros tampoco me lo pusieron fácil, porque encima de estar en un prado con hierba bastante alta, se escondían mucho (no sé si de la lluvia o de mí).




El lugar en donde los localicé ya es público en este mundillo del pajareo, en unos campos de la parroquia de Vilaframil colindantes al aeródromo. Hace bien poco, la gente que venía a buscarlos, se movía por la zona de Rinlo, en donde se conseguían encontrar. Pero últimamente parece que este es el lugar más idóneo para localizarlos fácilmente.



Tengo que agradecer a Pablo García su ayuda para la identificación y pistas para la localización, puesto que sin ellas creo que podría haber seguido pasando por delante de los bichos y seguir sin verlos.


Imágenes y texto bajo licencia Creative Commons
Enrique Sampedro Miranda
Ría de Ribadeo: http://ria-de-ribadeo.blogspot.com


miércoles, 28 de noviembre de 2012

Bicheando por Rinlo

Rinlo é un dos meus lugares preferidos para pasear durante esta época do ano. Cando hai temporais coma os destes días, e o mar se pon bravo, alí pódese apreciar a súa forza e beleza coma en poucos lugares.

Penedo do corvo, Rinlo.



 
Pero ademais da paisaxe, resulta tamén un lugar moi bo para a observación de aves. A súa situación costeira é óptima para poder avistar aves mariñas, tanto as peláxicas, que pasan voando sobre o mar e se poden ver desde terra, como as máis costeiras. 




 
Conta tamén cun lugar sorprendente no que se teñen observadas xa bastantes rarezas, coñecido polos afeccionados á ornitoloxía como a “charca de Rinlo”. É a escavación onde se ía instalar a polémica piscifactoría, que ó encherse coas augas pluviais, en determinadas épocas chega a ser un auténtico humidal. 
E por último, hai unha ampla zona circundante de praderías, matogueiras, árbores e regatos, idóneos para albergar unha grande biodiversidade.



 
Nesta ocasión fun co meu amigo Páblo García (Miki), de quen teño falado xa moitas veces no blog. É unha sorte poder coñecer a unha persoa coma el, con quen compartir afección, paseos, e intercambiar información das nosas observacións cando andamos lonxe.

Indo xa coas observacións, na zona costeira, o máis destacado foron estas píllaras cincentas (Pluvialis squaratola), nos penedos próximos á terceira cetárea.

Píllaras cincentas (Pluvialis squaratola)



 
Pluvialis squaratola. Foto: Pablo García


 
No penedo do corvo, os sempre presentes corvos mariños, tanto o grande (Phalacrocorax carbo) coma o cristado (Phalacrocorax aristotelis).

Corvos mariños grandes e corvos mariños cristados

Corvos mariños grandes (enriba) e cristados (abaixo)





Compárese os Phalacrocorax carbo, máis grandes, cos Phalacrocorax aristotelis, de menor tamaño.
Ó exemplar da dereita pódeselle apreciar a "crista" pola que reciben o seu nome en galego.
 
E nesta mesma zona, Pablo conseguiu fotografar esta rareza. En verdade un bicho ben raro...




 
Falando de rarezas, na charca de Rinlo, aínda con moi pouca auga, non vimos ningunha nesta ocasión. Así que tiramos pronto para a zona de praderías, onde vimos gran variedade de paseriformes: paporrubio (Erithacus rubecula), chasco (Saxicola torquatus), pimpín (Fringilla coelebs), xílgaros (Carduelis carduelis), pica dos prados (Anthus pratensis)... Nun prado descubrimos a presenza de tres ou catro virapedras (Arenaria interpres). Noutro, unhas poucas perdices (Alectoris rufa), que facía moito tempo que non vía por aquí, e un peto verde (Picus viridis) moito máis común na zona. 
E finalizo a entrada con estas fotos dun lagarteiro (Falco tinnunculus) pousado nunha estaca. O lagarteiro foi elixido ave do ano 2012 en Galicia pola Sociedade Galega de Ornitoloxía.





Imágenes y texto bajo licencia Creative Commons
Enrique Sampedro Miranda
Ría de Ribadeo: http://ria-de-ribadeo.blogspot.com


martes, 27 de noviembre de 2012

Salida ornitológica en barca por la ría

El pasado fin de semana se celebró en la ría de Ribadeo el curso de identificación de aves acuáticas organizado por SEO/Birdlife. Durante dos jornadas, sábado y domingo, se alternaron los contenidos teóricos con sesiones prácticas. Y la última de las actividades fue la realización de un paseo en barca por la ría para observar aves, que sin duda fue el broche perfecto para quienes asistieron al curso.


Desde luego, poder practicar la ornitología a bordo de una embarcación, ofrece una perspectiva diferente y le añade un encanto indudable. Pero además ofrece varias ventajas respecto a la observación desde tierra, como son el poder acercarse más a determinadas aves, o el poder llegar a lugares que desde la costa no son visibles.


Comenzamos el paseo saliendo del puerto de Castropol y bordeando todo el contorno costero de la ensenada de la Linera. Poco después de salir del Puntal en dirección hacia la playa de Salías, se pasa por un punto en el que suelen descansar los cormoranes (Phalacrocórax carbo).

Cormoranes


Ya a la altura de la playa de Salías, como era pleamar, pudimos contemplar la gran cantidad de limícolas que se concentran en las rocas de esta zona. Entre ellos identificamos ostreros (Haematopus ostralegus), archibebes claros (Tringa nebularia), correlimos comunes (Calidris alpina), y zarapitos reales (Numenius arquata).

Limícolas


Ostreros y correlimos

Al otro lado de la ensenada, cerca de los restos del antiguo molino de mareas de As Acías, nos esperaban 8 espátulas (Platalea leucorodia) junto con algunas garcetas (Egretta garzetta) y garzas reales (Ardea cinerea).

Espátulas, garzas y garcetas.


Espátulas

Foto: Pablo Miki García

Foto: Pablo Miki García

También en la ensenada de la Linera vimos anátidas como los azulones (Anas platyrhynchos), ánades rabudos (Anas acuta) o una hembra de negrón (Melanitta nigra). Y cuando ya salíamos, un gavilán (Accipiter nisus) pasó rápidamente volando sobre nosotros.

Hembra de negrón (casi se me escapa...).

Tras pasar por As Figueiras, salimos hacia la bocana de la ría, pero el mar de fondo y las olas no facilitaron que por esa zona observáramos nada interesante, a parte de disfrutar de la travesía y del vaivén de la embarcación.


Ya de vuelta hacia el interior de la ría, por la orilla gallega, pasamos por las zonas portuarias de Ribadeo, en donde además de cormoranes y gaviotas, vimos un pequeño grupo de correlimos (Calidris alpina) sobre la escollera de la lonja.

Puerto deportivo de Ribadeo


Al pasar el puerto comercial, ya en la zona media de la ría, descubrimos un colimbo grande (Gavia immer), el primero de la temporada. Pablo García pudo sacarle esta foto (gracias Pablo).

Colimbo grande. Foto: Pablo Miki García

Y para finalizar la travesía pajarera, unas buenas observaciones de zampullín cuellinegro (Podiceps nigricollis).

Zampullín cuellinegro. Foto: Pablo Miki García





Me gustaría desde aquí dar la enhorabuena a la SEO por la organización del curso, y darles ánimos para que sigan volviendo por la zona en los próximos años para disfrutar de esta magnífica ría y de sus aves.

Imágenes y texto bajo licencia Creative Commons
Enrique Sampedro Miranda
Ría de Ribadeo: http://ria-de-ribadeo.blogspot.com

domingo, 25 de noviembre de 2012

Posible Podiceps auritus (mergullón real / zampullín cuellirrojo) en Ribadeo

Hoxe pasei un bo día de paxareo pola ría de Ribadeo. Estamos xa en plena época de invernada das aves no noso humidal, e calquer paseo depara sempre observacións interesantes. O prato forte da xornada foi a presenza do que penso era un exemplar de mergullón real (Podiceps auritus), que puiden observar durante moito tempo mergullándose nas inmediacións do Muro de Lamas. Estaba lonxísimos, e a penas lle puiden sacar unhas fotos que permiten adiviñar o seu perfil.

(Nota: Como se pode ver nos comentarios, esta observación está a xerar debate. Algúns pensan que pode ser, outros que non, polo que insisto en poñela como "posible").




Ademais desta observación, había máis cousas interesantes. Por exemplo, a nosa querida aguia pescadora (Pandion haliaetus) no seu pousadoiro habitual.

Aguia pescadora


No tesón das Figueiras 6 lampareiros (Haematopus ostralegus) descansaban xunto a unha morea de corvos mariños grandes (Phalacrocorax carbo), gaivotas patiamarelas (Larus michaellis), varios gaivotóns (Larus marinus), gaivotas escuras (Larus fuscus) e gaivotas choronas (Larus ridibundus). 

Polo Muro de Lamas, gran abundancia de mazaricos (Numenius spp.), garzotas (Egretta garzetta), garzas reais (Ardea cinerea), e varios mergullóns pequenos (Tachybaptus ruficollis). Sobrevoaba a zona unha tartaraña das xunqueiras (Circus aeruginosus), e tamén vixiaba o que pasaba por alí un falcón peregrino (Falco peregrinus). 


Falcón peregrino

En canto ás anátidas, unha enorme cantidade de lavancos (Anas platyrhynchos), patos rabilongos (Anas acuta), asubiadores (Anas penelope) e cercetas (Anas creca).

Cercetas

Logo desta saída pola miña conta, uninme ó grupo que estaba a facer este fin de semana o curso da SEO de identificación de acuáticas. Fixemos unha saída en lancha pola ría. Pero iso déixoo para a próxima entrada.

Ría de Ribadeo





Imágenes y texto bajo licencia Creative Commons
Enrique Sampedro Miranda
Ría de Ribadeo: http://ria-de-ribadeo.blogspot.com



jueves, 22 de noviembre de 2012

Kenia (III). El Masai Mara.

Tenía pendiente desde hace unos meses acabar de meter las entradas sobre mi viaje a Kenia, por lo que aprovecho que estos días no he hecho ninguna salida al campo para continuar con ello.

Masai Mara - Kenia.



En este recorrido por Kenia, después de pasar por Nairobi, ascender a los Aberdares o cruzar el valle del Rift, llegaba el momento de visitar la joya de la corona de los parques nacionales de Kenia, el Masai Mara. Para llegar aquí desde el Rift es necesario coger una de las carreteras que atraviensan el continente, la Transafricana, en este caso la TAH8, que une el Atlántico con el Índico, desde Lagos a Mombasa. Esta gran vía de comunicación continental no dejaría de ser una simple carretera secundaria en Europa, pero su encanto es innegable.







Por si la Transafricana fuera poco, para llegar al Masai Mara hay que continuar unas interminables horas por caminos de tierra, atravesando pequeños poblados, aldeas masai, y muchos baches y polvo. Pero el sacrificio merece la pena. Al llegar, podemos contemplar ante nuestros ojos uno de los paisajes más hermosos que existen, la gran sabana africana.



Qué decir sobre Masai Mara… El más famoso de los parques salvajes de Kenia está ubicado en la zona sudoeste del país, en la conocida región del Serengueti. Junto con el parque nacional del mismo nombre, en la vecina Tanzania, y las llamadas áreas de dispersión, conforman un inmenso espacio natural, conocido como sistema Serengueti-Mara, de en torno a los 25.000 km2 de extensión. Es en este escenario en donde tiene lugar día a día la eterna lucha por la supervivencia entre cazadores y presas. Aquí pueden verse con relativa facilidad tanto los grandes depredadores (leones, leopardos, guepardos, hienas…), como enormes manadas de herbívoros (ñúes, cebras, impalas, gacelas…). De hecho, en esta zona tiene lugar una de las mayores migraciones del mundo animal, cuando cada año, hasta un millón y medio de ñúes, 250.000 cebras de Burchell y medio millón de gacelas Thomson, caminan a través del complejo Serengeti-Mara a lo largo de una marcha cíclica que cubre unos 2.700 kilómetros.




Pero vamos poco a poco, Masai Mara es muy grande, y depara muchas sorpresas, grandes y pequeñas. Una de las que primero yo me llevé fue la de descubrir a mi quinto grande, el rey por antonomasia de la fauna africana, el león. Con esta observación completaba mi círculo de los cinco grandes, algo anecdótico, pero que no puedo negar que me hizo mucha ilusión. Este grupo de leones estaba comenzando a devorar a una imponente presa, y que pocas veces los leones son capaces de derribar, nada más y nada menos que un búfalo.







De la dificultad de la caza y la tremenda batalla que debieron librar entre el búfalo y los leones, dan muestra las heridas de algunas de las leonas que participaron en la captura. Y digo leonas porque normalmente son éstas las que realizan la caza, siendo posteriormente los machos los primeros en comenzar a comer.





Después de ver al león, uno puede pensar que poco más queda por ver. Pero nada más lejos de la realidad. El león es uno más de los animales que habitan este lugar, y todos tienen su valor y su función en el ecosistema. Como decía antes, los herbívoros juegan un papel fundamental, alimentándose en las grandes praderas, y sirviendo como la base que sustenta a los grandes carnívoros.

Topis

Gacelas Thomson

Ñu

Impalas y gallinas de Guinea



Otro de los depredadores que constantemente están al acecho en este medio es la hiena. Esta se acercaba al olor de una presa que estaban devorando los leones, aunque al ver que no tenía posibilidades y estar sola, se tuvo que volver por el mismo camino que había venido.





Y cómo no, también las aves tienen su lugar en la tierra de los Masai. Desde el ave más grande del mundo, el avestruz (Struthio camelus), hasta un sinfín de especies como estas que logré fotografiar: el elegante pájaro secretario (Sagittarius serpentarius), las águilas, nuestra conocida abubilla (Upupa epops) una hermosa carraca de pecho violeta (Coracias caudata), el granadero púrpura (Uraeginthus ianthinogaster), el ave martillo (Scopus umbretta), el cálao terrestre (Bucorvus leadbeateri) y el sisón ventrinegro (Eupodotis melanogaster).

Avestruz

Pájaro secretario

Pájaro secretario

Águila (spp.)

Abubilla

Carraca de pecho violeta

Granadero púrpura

Ave martillo

Cálao terrestre

Sisón ventrinegro

Sisón ventrinegro


Dada la importancia y riqueza del Masai Mara, aquí pasamos varias jornadas, haciendo diferentes rutas y disfrutando de atardeceres como este.

Atardecer sobre el Masai Mara



Dejo para una entrada final las últimas fotografías del viaje.

Entradas relacionadas:

Imágenes y texto bajo licencia Creative Commons
Enrique Sampedro Miranda
Ría de Ribadeo: http://ria-de-ribadeo.blogspot.com