Páginas del blog Ría de Ribadeo

jueves, 21 de mayo de 2015

Limícolas en paso pola Ría de Ribadeo



A pasada fin de semana estiven de novo en Ribadeo, e fun dar unha volta pola ría para ver si había algo de movemento de limícolas en paso. Pero non había moita cousa. Polo menos en Salías un pequeno grupiño formado por 15 píllaras reais (Charadrius hiaticula) e 9 pilros comúns (Calidris alpina) permitiume deleitarme a gusto sacándolles fotos. Qué fermosas son estas pequenas aves.












No Muro das Lamas había un par de cullereiros (Platalea leucorodia) e dous mazaricos (Numenius spp.) pousados nunha rama moi lonxana varada no medio da ría. Só levaba os prismáticos, e non puiden diferenciar si eran reais ou chiadores.




A parte do mencionado, e dalgúns lavancos (Anas platyrhynchos) e gaivotas, nada máis que destacar.

Saúdos e ata a próxima entrada.



Imaxes e texto baixo licenza Creative Commons
Enrique Sampedro Miranda
Blog Ría de Ribadeo: www.riaderibadeo.com

miércoles, 13 de mayo de 2015

Mazcatos, os torpedos do mar

O mazcato (ou "mascato" noutras zonas de Galicia, "alcatraz" en castelán) é unha fermosa ave que podemos observar durante case todo o ano desde a costa de Ribadeo. Aínda que en determinadas épocas, coincidindo cos pasos migratorios pre e posnupcial, os exemplares que pasan diariamente por aquí poden contarse por miles. Esta foto foi tomada fai poucas datas coincidindo precisamente co paso prenupcial. Este día, cunhas condicións favorables para que as aves pasasen moi preto da costa (vento forte do nordés) en escasos minutos puiden ver centos de exemplares pasándome por diante. Esta foto que vos mostro a continuación foi tomada en Rinlo, aínda que podería tela feito en calquera punto de Piñeira, Vilaselán, a Isla Pancha ou a Punta da Cruz, por exemplo.



Este exemplar é un individuo case adulto, como se pode ver pola súa plumaxe. Esta é de cor branca, coas puntas das ás negras, e unha tonalidade amarela sobre a cabeza. Aínda non é adulto completamente, xa que se lle aprezan cores escuras sobre a cola. En idades xuvenís as cores van desde unha tonalidade agrisada dos máis novos, pasando por unha especie de combinación branca agrisada nos seguintes anos, ata chegar á plumaxe madura, que sería coma a do seguinte deseño.

Debuxo: www.seo.org


É unha especie propia do océano atlántico, onde se reproduce en colonias ó norte do mesmo. En Europa, estas atópanse en Gran Bretaña, Irlanda, Islandia, Francia e Noruega. A máis famosa de todas elas e a colonia situada nun pequeno illote escocés chamado Bass Rock, onde se concentran por milleiros. E precisamente dese illote é de onde toma o seu nome científico a especie: Morus bassanus. Gran parte da poboación europea inverna fronte ás costas atlánticas africanas, o que fai que teñan que pasar pola península. Fundamentalmente estes pasos son visibles desde a costa cantábrica e atlántica, aínda que tamén se introducen no Mediterráneo, e parece que cada vez en maior número.

Costa de Ribadeo







A poboación de mazcato sufriu un gran declive ata o século XIX, debido fundamentalmente á explotación das colonias de cría por parte do home, xa que os seus ovos e polos eran capturados para consumir (estaban considerados un gran manxar). Moitas destas colonias chegaron a desaparecer por completo, e a especie chegou a estar nunha situación de perigo. Por fortuna, esta práctica foi desaparecendo, e a tendencia poboacional recuperouse, considerándose na actualidade que está fora de perigo e goza de boa saúde.

As súas presas favoritas son peixes de non moito tamaño. E a súa técnica de pesca consiste en localizar os bancos de peixe sobrevoando o mar. Cando os atopa, elévase lixeiramente para posteriormente deixarse caer en picado a gran velocidade, entrando no mar en forma de torpedo para atrapala súa presa. Nesta manobra pode chegar a alcanzar os 100 km/h, e resulta impresionante contemplala. Si nos apostamos nalgún lugar da costa cuns simples prismáticos, resulta moi doado poder contemplala. Pero para non ter que esperar a ese momento, aquí podedes vela neste pequeno vídeo con espectaculares imaxes.




Para aqueles que nunca reparástedes na presenza desta fermosa especie nas nosas costas, espero que este artigo vos anime a facelo. E ó resto, pois que sigades facéndoo.

Saúdos e ata a próxima entrada.

Imaxes e texto baixo licenza Creative Commons
Enrique Sampedro Miranda
Blog Ría de Ribadeo: www.riaderibadeo.com

miércoles, 6 de mayo de 2015

Anduriña de cu branco, ave do ano 2015 en Galicia




A anduriña de cu branco (Delichon urbicum / avión común) foi elixida fai uns meses pola Sociedade Galega de Ornitoloxía coma ave do ano en Galicia. Esta pequena ave, que chega ás nosas vilas na época estival para reproducirse, parece estar en decadencia na nosa comunidade. Pero mellor que as miñas explicacións, son as da propia SGO. Este é o texto feito público pola asociación ortilolóxica galega con motivo desta designación (fonte: www.sgosgo.org).



"A Anduriña de cú branco foi elixida ave do ano 2015 polos soci@s da SGO e os membros do foro Galiciaves. Esta especie caracterízase por ser pequena, compacta e ter a mitra branca. Ao igual que a Anduriña común, vive habitualmente ligada ás construccións humanas, donde constrúe os seus niños adosados ás edificacións, habitualmente de maneira colonial. Chega da súa invernada en África a principios da primavera e convértese nunha estampa habitual dos nosos pobos, vilas e cidades durante a tempada estival.

Os datos dos distintos programas de seguemento apuntan a unha tendencia xeral ao incremento no conxunto de España, aínda que para Galicia non existen datos específicos. A percepción, da maioría dos ornitólogos do país parece apuntar a unha disminución da poboación galega nas últimas décadas. De feito, existen datos máis ou menos recentes de desaparición de colonias da especie en númerosas zonas da nosa xeografía.

A elección da Anduriña de cú branco como Ave do Ano ven a representar a preocupación pola conservación das nosas aves comúns e migratorias. Os cambios socioambientais experimentados dende mediados do século en Galicia e no resto da Península Ibérica provocan cambios na distribución e abundancia de moitas destas aves. Coñecer estes cambios axuda a establecer estratexias de conservación e xestión axeitadas para as distintas especies. Por todo elo, dende a SGO consideramos necesario e indispensable o traballo de todos os afeizoados no seguemento e conservación das aves comúns.

Ao longo deste ano a SGO levará a cabo unha intensa recollida de datos sobre a distribución é abundancia de anduriña de cú branco co obxectivo de podermos ter ao final da tempada unha aproximación máis detallada da situación da especie en Galicia."

Imaxes e texto baixo licenza Creative Commons
Enrique Sampedro Miranda
Blog Ría de Ribadeo: www.riaderibadeo.com

viernes, 1 de mayo de 2015

La rueda de la avutarda en las llanuras de Ávila

El pasado fin de semana estuve en Aldeaseca (Ávila). En principio no tenía idea de salir al campo, porque no disponía de mucho tiempo. Sin embargo, el sábado por la tarde tuve inesperadamente un rato libre, y me acerqué en una escapada al cercano pueblo de Moraleja de Matacabras, en donde es fácil ver avutardas (Otis tarda). Mi intención era poder ver alguna “rueda” de avutarda. Ahora mismo estas aves están en plena época de celo, y los machos realizan su espectacular parada nupcial, conocida como la rueda. Y efectivamente, allí las localicé, exhibiendo todo su encanto, en uno de sus lek. Pero las avutardas son unas aves muy esquivas. Y si ya de por sí no es fácil acercarse a ellas durante otras épocas, en esta aún menos. Así que ni siquiera intenté fotografiarlas, y me limité a disfrutar del espectáculo desde lejos con el telescopio, para no molestarlas. Aunque mientras recorría los caminos, sí que pude sacar esta fotografía testimonial de un ejemplar que se escondía en un campo de trigo.

¿Dónde está Wally?


 
La Moraña luce en esta época enormes extensiones verdes de cebada, trigo, centeno, avena… Me pasaría el día entero fotografiando estas inmensas llanuras de cereal, que el viento mece como si del mismo mar se tratara.




 
Pero como decía, en esta ocasión no disponía de tiempo, así que no lo quise gastar sacando fotos, sino que me centré en disfrutar el momento con el telescopio y los prismáticos, mientras recorría los campos. Sin embargo una hembra de cernícalo primilla (Falco naumanni) quiso ponérseme a tiro de cámara antes de irme, y no le hice el feo de dejarla sin retratar.




 
Aquí va la lista de especies que observé en esta breve salida:
(nombre en castellano / nombre científico / nome en galego)

Ánade azulón / Anas platyrhynchos / Lavanco

Cigüeña / Ciconia ciconia / Cegoña branca

Milano negro / Milvus migrans / Miñato queimado - millafre negro

Milano real / Milvus milvus / Miñato real - millafre real

Aguilucho lagunero / Circus aeruginosus / Tartaraña das xunqueiras - tartaraña arpella

Aguilucho cenizo / Circus pygargus / Tartaraña cincenta

Ratonero / Buteo buteo / Miñato

Cernícalo Primilla / Falco naumanni / Lagarteiro buxarelo - lagarteiro das torres

Avutarda / Otis tarda / Avetarda

Avión común / Delichon urbicon / Andoriña de cu branco

Abubilla / Upupa epops / Bubela

Calandria / Melanocorypha calandra / Calandra real

Cogujada / Galerida cristata / Cotovía cristada - cotovía dos camiños

Alondra / Alauda arvensis / Laverca

Golondrina / Hirundo rustica / Andoriña - anduriña

Lavandera blanca / Motacilla alba / Lavandeira branca

Colirrojo tizón / Phoenicurus ochruros / Rabirrubio

Estornino negro / Sturnus unicolor / Estorniño negro

Jilguero / Carduelis carduelis / Xílgaro

Triguero / Emberiza calandra / Trigueiro - trigueirón


Imágenes y texto bajo licencia Creative Commons
Enrique Sampedro Miranda

Blog Ría de Ribadeo: www.riaderibadeo.com